t


ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ

Σχόλια γύρω από τη ζωγραφική, την τέχνη, τη σύγχρονη σκέψη


Οι επισκέπτες του δικτυακού μας τόπου θα γνωρίσουν νέες πτυχές του ελληνικού τοπίου. Θα έρθουν σε επαφή με τις καλές τέχνες, κυρίως με τη ζωγραφική & τους ζωγράφους, τους έλληνες ζωγράφους, με τα καλλιτεχνικά ρεύματα της εποχής μας...


Αναδεικνύοντας την ολιστική σημασία του ελληνικού τοπίου, την αδιάσπαστη ενότητα της μυθικής του εικόνας με την τέχνη, τη ζωγραφική, τη λογοτεχνία και την ποίηση, τη σύγχρονη σκέψη...
-----
καράβια, ζωγραφικη, τοπια, ζωγραφοι, σχολια, ελληνες ζωγραφοι, λογοτεχνια, συγχρονοι ζωγραφοι, σκεψη, θαλασσογραφίες


Κυριακή 7 Ιουλίου 2013

Υποταγή...

Η υποταγή ως βασικό χαρακτηριστικό του κυρίαρχου πρωτεύοντος, κατά Εμίλ Σιοράν...

Γιάννης Σταύρου, Άνθρωπος και δέντρο, λάδι σε καμβά

Η θεολογία, η ηθική, η ιστορία και η καθημερινή πείρα μας διδάσκουν ότι για επιτύχουμε την ισορροπία δεν υπάρχουν άπειροι τρόποι: ένα είναι το μυστικό: Η υποταγή."Δεχτείτε έναν ζυγό, μας επαναλαμβάνουν, και θα είστε ευτυχείς·  γίνετε κάτι και θα απαλλαγείτε από τίς οδύνες σας".

Πράγματι, σε αυτό τον κόσμο τα πάντα είναι επάγγελμα: επαγγελματίες του χρόνου, υπάλληλοι της αναπνοής, μεγιστάνες της ελπίδας, πριν ακόμα γεννηθείτε σας προσμένει μια θέση: οι σταδιοδρομίες μας προετοιμάζονται μέσα στα σπλάχνα των μητέρων μας.
Μέλη ενός επίσημου κόσμου, οφείλουμε να κατέχουμε μια θέση, χάρη στο μηχανισμό ενός άκαμπτου πεπρωμένου, που μόνο προς όφελος των τρελών χαλαρώνει· αυτοί τουλάχιστον, δεν εξαναγκόζονται να έχουν ένα πιστεύω, να προσχωρήσουν σε έναν θεσμό, να υποστηρίξουν μια ιδέα, να ακολουθήσουν μιαν επιχείρηση.
Από καταβολής κοινωνίας, όσοι θέλησαν να ξεφύγουν καταδιώχτηκαν ή προπηλακίστηκαν. Σας συγχωρούν τα πάντα, αρκεί να έχετε ένα επάγγελμα, έναν υπότιτλο στο όνομά σας, μια σφραγίδα πάνω στο μηδέν σας.
Κανείς δεν έχει την τόλμη να βροντοφωνάξει: "Δεν θέλω να κάνω τίποτα"· - είμαστε πιο επιεικείς απέναντι σε έναν φονιά παρά σε ένα πνεύμα που απαρνήθηκε την πράξη. Πολλαπλασιάζοντας τις δυνατότητες υποταγής, παραιτούμενος από την ελευθερία του, εξοντώνοντας μέσα του τον αλήτη, ο άνθρωπος εκπλέπτυνε τη δουλεία του και παραδόθηκε στα φαντάσματα.
Ακόμα και τις περιφρονήσεις και τις εξεγέρσεις του, τις καλλιέργησε μόνο και μόνο για να υποδουλωθεί από αυτές, δούλος καθώς είναι των στάσεών του, των νευμάτων και των διαθέσεών του. Έχοντας βγει από τα σπήλαια, κράτησε τη δεισιδαιμονία τους· ήταν αιχμάλωτος τους, απέβη ο αρχιτέκτων τους. Διαιωνίζει την πρωτόγονη κατάστασή του με μεγαλύτερη επινοητικότητα και λεπτολογία· αλλά κατά βάθος, διογκώνοντας ή σμικρύνοντας την καρικατούρα του, γίνεται αναίσχυντος λογοκλόπος του εαυτού του. Τσαρλατάνος που κινείται με σπάγκους, εξαπατά ακόμα με τις συσπάσεις και τους μορφασμούς του...


Εμίλ Σιοράν, Ο Αρχιτέκτονας των Σπηλαίων, Εγκόλπιο Ανασκολοπισμού
Εκδ. Εξάντας, Μετ. Κωστής Παπαγιώργης

Δεν υπάρχουν σχόλια: