t


ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ

Σχόλια γύρω από τη ζωγραφική, την τέχνη, τη σύγχρονη σκέψη


Οι επισκέπτες του δικτυακού μας τόπου θα γνωρίσουν νέες πτυχές του ελληνικού τοπίου. Θα έρθουν σε επαφή με τις καλές τέχνες, κυρίως με τη ζωγραφική & τους ζωγράφους, τους έλληνες ζωγράφους, με τα καλλιτεχνικά ρεύματα της εποχής μας...


Αναδεικνύοντας την ολιστική σημασία του ελληνικού τοπίου, την αδιάσπαστη ενότητα της μυθικής του εικόνας με την τέχνη, τη ζωγραφική, τη λογοτεχνία και την ποίηση, τη σύγχρονη σκέψη...
-----
καράβια, ζωγραφικη, τοπια, ζωγραφοι, σχολια, ελληνες ζωγραφοι, λογοτεχνια, συγχρονοι ζωγραφοι, σκεψη, θαλασσογραφίες


Κυριακή 17 Μαρτίου 2024

Καλή Καθαρή Δευτέρα!

.. Όλα όσα μπορείς να κάνεις,
ή να ονειρευτείς ότι μπορείς να κάνεις,
Ξεκίνησέ τα.
Τα θάρρος έχει ιδιοφυΐα μέσα του,
δύναμη και μαγεία.
Ξεκίνα τώρα...
Γκαίτε

                            Γιάννης Σταύρου, Το πέταγμα του χαρταετού- Καθαρή Δευτέρα

Τετάρτη 6 Μαρτίου 2024

Νηπίοισιν...

«Νηπίοισιν ου λόγος αλλά ξυμφορή γίνεται διδάσκαλος»
Δημόκριτος   
(Για τους ανόητους, δάσκαλος δεν είναι η λογική αλλά η συμφορά.)

τρία γεγονότα...

 "Il n'y a pour l'homme que trois événements :
naître, vivre et mourir.
Il ne se sent pas naître,
il souffre à mourir,
et il oublie de vivre."
Jean de la Bruyère

*
"Ο άνθρωπος έχει τρία γεγονότα στη ζωή του:
γεννιέται, ζει, πεθαίνει.
Δεν το συνειδητοποιεί όταν γεννιέται,
υποφέρει όταν πεθαίνει
και ξεχνάει να ζήσει."
Ζαν ντε Λα Μπρυγιέρ

                     Γιάννης Σταύρου, Κυριακάτικος περίπατος- Θεσσαλονίκη
 

Δευτέρα 26 Φεβρουαρίου 2024

ένα φως αδύναμο κάπου μακριά...

Όλη μου η ζωή
ένα σκοτάδι πηχτό ήταν
κι εγώ
έβαζα πάντα τα δυνατά μου
να φτάσω
ένα φως αδύναμο
κάπου μακριά


Χριστίνα Λιναρδάκη
A beacon in the darkest hours

Τα μεσάνυχτα
με βρήκαν στο κατάστρωμα του πλοίου
πηχτό σκοτάδι γύρω
αδιαπέραστο μαύρο
μόνο κάπου μακριά
ένα φως αδύναμο
Συγκλονίστηκα
απ’ το προφανές
Όλη μου η ζωή
ένα σκοτάδι πηχτό ήταν
κι εγώ
έβαζα πάντα τα δυνατά μου
να φτάσω
ένα φως αδύναμο
κάπου μακριά

(Χριστίνα Λιναρδάκη, "ΣΚΠ", Εκδ. ΕΝΑΝΤΙΑ)

Κυριακή 18 Φεβρουαρίου 2024

να απομονώνεσαι μέσα στο πλήθος...

 La sagesse consiste a savoir peupler sa solitude et a s’isoler parmi la foule.
Charles Baudelaire.
*
Η σοφία συνίσταται στο να ξέρεις να κατοικείς τη μοναξιά σου και να απομονώνεσαι μέσα στο πλήθος.
Σαρλ Μπωντλαίρ

Τετάρτη 31 Ιανουαρίου 2024

στη στέγη της κολάσεως...

Σ’ αυτόν τον κόσμο
περπατάμε πάνω στη στέγη της κολάσεως
χαζεύοντας τα λουλούδια
Kobayashi Issa

(1763-1827)

                Γιάννης Σταύρου, Αμυγδαλιές στην Αττική

Δευτέρα 15 Ιανουαρίου 2024

πτώση στη βαρβαρότητα...

"Ο θάνατος της ανθρώπινης ενσυναίσθησης είναι ένα από τα πρώτα και πιο αποκαλυπτικά σημάδια ενός πολιτισμού στα πρόθυρα της πτώσης στη βαρβαρότητα."
*
"The death of human empathy is one of the earliest and most telling signs of a culture about to fall into barbarism."
Hannah Arendt.

        Γιάννης Σταύρου, Δειλινό

Τρίτη 2 Ιανουαρίου 2024

Καλή Χρονιά! Ευτυχισμένο 2024

.. Ένα πρωινό θα ξυπνήσεις και θα δεις μια όμορφη μέρα. Θα έχει ήλιο, και όλα θα είναι νέα, καθάρια. Αυτό που πριν φαινόταν αδύνατο θα γίνει απλό, φυσιολογικό...
Ντοστογιέφσκι

                             Γιάννης Σταύρου, Αμυγδαλιά του Γενάρη

Κυριακή 24 Δεκεμβρίου 2023

Παναγιώτης Κονδύλης: Η ειρήνη με την Τουρκία σημαίνει για την Ελλάδα δορυφοροποίηση...

Παναγιώτης Κονδύλης: Η ειρήνη με την Τουρκία σημαίνει για την Ελλάδα δορυφοροποίηση και ο πόλεμος σημαίνει συντριβή  
(http://koutroulis-spyros.blogspot.com/2023/12/blog-post_16.html)

Το επίμετρο στη "Θεωρία του Πολέμου" του Π.Κονδύλη (εκδόσεις Θεμέλιο 1998) είναι ένα δοκίμιο που θα παραμένει πάντα απαραίτητο για κάθε σκεπτόμενο πολίτη εφόσον η γεωγραφία και η ιστορία μας καταδίκασε να έχουμε ως γείτονα την Τουρκία. Είναι χρήσιμο και αναγκαίο όχι μόνο για τα συμπεράσματα- τα οποία κάποια μπορούν να ξεπεραστούν- αλλά και για τον κριτικό λόγο που μας υποβάλει. Η σκέψη του Π.Κονδύλη απομακρύνει τόσο τις προσπάθειες να εξιδανικευτεί η σχέση μας με την γείτονα που οδηγεί στον εφησυχασμό και στην ύπνωση, όσο και οι αψίκορες φωνές που μπορούν να οδηγήσουν σε μια απροετοίμαστη πολεμική σύγκρουση και στην καταστροφή.
Ας συνοψίσουμε ορισμένες σκέψεις του:
α."Στη σημερινή Τουρκία δρου αχαλίνωτες στοιχειακές δυνάμεις, που ωθούν τις εσωτερικές αντιφάσεις προς επέκταση. Και πρώτη ανάμεσα τους είναι η πληθυσμιακή έκρηξη"(σελ.386).
β. Η Ελλάδα οφείλει να ξεφύγει από τον μικροελλαδισμό και να κτίζει διεθνείς συμμαχίες. Ο Π.Κονδύλης θεωρεί τον Ε.Βενιζέλο ως τον αριστοτέχνη πολιτικό που μπορούσε να αντλεί το μέγιστο για τον ελληνισμό: "Όταν ο μόνος Έλληνας πολιτικός ολκής, ο Ελευθέριος Βενιζέλος, ζητούσε να συνταχθεί η Ελλάδα με κάθε θυσία, ακόμα και με αντίτιμο τον εμφύλιο πόλεμο, στο πλευρό των Δυτικών Δυνάμεων, το έκανε γιατί διέβλεπε ότι η χώρα μόνον ως τοποτηρητής τους μετά τη νίκη τους θα ήταν σε θέση να πραγματώσει τα μείζονα εθνικά της όνειρα. Και δεν δίστασε να μετατρέψει τον ελληνικό στρατό ακόμα και σε μισθοφόρους των Αγγλογάλλων (π.χ. στην Ουκρανία) προκειμένου να πάρει ως αντάλλαγμα την Ελλάδα των δύο ηπείρων και των πέντε θαλασσών. Τέτοιες αποφάσεις δεν τις υπαγόρευε η εθελοδουλεία, αλλά η πολιτική ιδιοφυϊα και το πολιτικό μεγαλείο, το ένστικτο του μεγάλου παίκτη στο μεγάλο παιγνίδι της πολιτικής"(σελ.391).
γ. Ο κυπριακός ελληνισμός αν υπάρξει νέα σύγκρουση θα πρέπει να πολεμήσει μέχρι εσχάτων, με νύχια και με δόντια: "Αυτό δυστυχώς δεν έγινε το 1974, όταν είδαμε βέβαια την τραγωδία των Κυπρίων, αλλά δεν είδαμε μιαν επίμονη παλλαϊκή αντίσταση μέχρι εσχάτων. Όμως τούτη τη φορά δεν υπάρχει νότος για να καταφύγει κανείς. Υπάρχει μόνον η θάλασσα"(σελ.395).
δ. "Κεφάλαια για επενδύσεις εξοικονομούνται από την περικοπή του παρασιτικού καταναλωτισμού. Και όσα κεφάλαια εξοικονομηθούν έτσι πρέπει με τη σειρά τους να επενδυθούν πράγματι παραγωγικά, να δώσουν δηλαδή στη χώρα μια αξιόλογη σύγχρονη βιομηχανική υποδομή...Η περικοπή του παρασιτικού καταναλωτισμού , με τον οποίο έχει συνυφανθεί πλέον ολόκληρος ο κοινωνικός ιστός της χώρας προσκρούει, πάλι στο ανυπέρβλητο εμπόδιο της λειτουργίας του πολιτικού συστήματος σε πελατειακή βάση"(σελ.402,403).
ε. "Η αρχή ότι "οι λαοί δεν έχουν να μοιράσουν τίποτε μεταξύ τους αποτελεί εφεύρεση όχι των λαών, αλλά των διανοούμενων, γι' αυτό άλλωστε δεν αποσύρεται ποτέ, όσο κι αν τη διαψεύδει η εμπειρία. Αντίθετα, η εμπειρία μεθερμηνεύεται κατάλληλα , έτσι ώστε να παραμείνει αλώβητη η αρχή"(σελ.407).
στ. Τα εκάστοτε προβλήματα με τους συμμάχους δεν πρέπει να μας οδηγήσουν στον εθνικό απομονωτισμό: "Μήπως αυτά σημαίνουν ότι η Ελλάδα οφείλει να ξεκόψει από τις σημερινές της συμμαχίες; Βεβαίως όχι, καθώς η εναλλακτική λύση δεν υπάρχει. Αλλά η ελληνική πλευρά πρέπε να κατανοήσει έμπρακτα, κι όχι μόνον λεκτικά, ότι η αξία μιας συμμαχίας για ένα της μέλος καθορίζεται από το ειδικό βάρος του τελευταίο μέσα στο σύνολο της συμμαχίας. Πιο λιανά: οι σύμμαχοι αξίζουν για σένα τόσο, όσο αξίζεις εσύ γι' αυτούς. Καμμιά συμμαχία και καμμία προστασία δεν κατασφαλίζει όποιον βρίσκεται μαζί της σε σχέση μονομερούς εξάρτησης. Τα "δίκαια" της Ελλάδας δεν εντυπωσιάζουν κανέναν, όσο πίσως τους βρίσκεται ένας παρίας με διαρκώς απλωμένο το χέρι, κάποιος που ζει από δάνεια, επιδόματα και "προγράμματα στήριξης" "(σελ.409).
ζ. "Δεν μου είναι κατανοητό γιατί η Κύπρος, με ετήσιους ρυθμούς οικονομικής ανάπτυξης γύρω στο 5% κατά την τελευταία δεκαπενταετία και με αύξουσα ευημερία, δεν συμβάλλει οικονομικά -τρόποι βρίσκονται- στα ελληνικά εξοπλιστικά προγράμματα, όποιος αισθάνεται μέρος του ελληνισμού το αποδεικνύει σηκώνοντας εθνικά βάρη. Η προσπάθεια αυτή είναι απαραίτητη, γιατί στην τωρινή συγκυρία, που είναι δυσμενέστατη για την Ελλάδα, έχει προέχουσα σημασία να κερδηθεί χρόνος χωρίς να απωλεσθεί έδαφος, με την ελπίδα ότι μελλοντικές ανακατατάξεις στον πλανητικό συσχετισμό δυνάμεων θα εξασθενίσουν το γεωπολιτικό δυναμικό της Τουρκίας και θα επιτρέψουν στην Ελλάδα να πάρει μιαν ιστορική ανάσα. Αν όμως απωλεσθεί έδαφος στο προσεχές διάστημα, οι απώλειες θα είναι ανεπανόρθωτες και πιθανότατα μοιραίες" (σελ.409).
η. Η τελευταία προειδοποίηση-διαπίστωση του Π.Κονδύλη είναι: "όπως στρώνει καθένας, έτσι και κοιμάται"(σελ.411).