t


ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ

Σχόλια γύρω από τη ζωγραφική, την τέχνη, τη σύγχρονη σκέψη


Οι επισκέπτες του δικτυακού μας τόπου θα γνωρίσουν νέες πτυχές του ελληνικού τοπίου. Θα έρθουν σε επαφή με τις καλές τέχνες, κυρίως με τη ζωγραφική & τους ζωγράφους, τους έλληνες ζωγράφους, με τα καλλιτεχνικά ρεύματα της εποχής μας...


Αναδεικνύοντας την ολιστική σημασία του ελληνικού τοπίου, την αδιάσπαστη ενότητα της μυθικής του εικόνας με την τέχνη, τη ζωγραφική, τη λογοτεχνία και την ποίηση, τη σύγχρονη σκέψη...
-----
καράβια, ζωγραφικη, τοπια, ζωγραφοι, σχολια, ελληνες ζωγραφοι, λογοτεχνια, συγχρονοι ζωγραφοι, σκεψη, θαλασσογραφίες


Κυριακή 24 Μαρτίου 2024

25η Μαρτίου 1821

Αν κλαις τη νιότη σου, τότε μη ζήσεις! / Χρέος και θάνατος σωστός εδώ / με σφαίρες τη ζωή σου να σφαλίσεις / στο χώμα αυτό... Λόρδος Βύρων
*
If thou regret'st thy youth, why live? / The land of honourable death / Is here:—up to the Field, and give / Away thy breath!... Lord Byron
 
 
Λόρδος Βύρων
Σήμερα συμπληρώνω τα τριάντα-έξη μου χρόνια
(Μεσολόγγι, 22 Ιανουαρίου 1824)
 
Αδιάφορη τούτη η καρδιά θα μένει
γιατί καρδιά καμμιά δεν συγκινεί:
κι’ όμως απαρνημένη και θλιμμένη
ματώνει στη στιγμή.
Οι μέρες μου χλωμά κίτρινα φύλλα
τ’ άνθη και της αγάπης οι καρποί
είναι σκουλήκια βούρκος και σαπίλα
και κούφιοι οι παλμοί.
Οι σπίθες που μου φεύγουν απ’ τα σπλάχνα
καθώς ηφαίστεια νησιού νεκρά
φλόγες δεν βγάνουνε παρά μιαν άχνα
σα νεκρικά πυρά.
Τον κλήρο του έρωτα που συνταράζει
ελπίδες και πόθους δεν έχω εγώ
μηδέ σκοπό πάρεξ ένα μαράζι
ένα βαρύ ζυγό.
Και να μην πω: «ούτε έτσι – μήτε τώρα…»
στα εξιλαστήρια πάθη της ζωής
ηρώων στεφάνια πλέκονται οληνώρα
θανάτου και τιμής.
Βόλια και λάβαρα! Αχός, Ελλάδα
φως μου, πώς με καλείς. Πολεμιστές
και πάλι στης ασπίδας την απλάδα
πεθαίνουν νικητές.
Ω ξύπνα! Ελλάδα μου όχι συ, ξύπνα
και βύζαξε τις ρίζες πνεύμα μου
δυνάμωσε μες των Γραικών τα δείπνα
με ένα νεύμα μου.
Πείνες της σάρκας, ηδονές και πάθος
τα βδελυρά και τερατόμορφα
Όχι! Κύττα την ομορφιά σαν λάθος
σε πρόσωπα όμορφα.
Αν κλαις τη νιότη σου, τότε μη ζήσεις!
Χρέος και θάνατος σωστός εδώ
με σφαίρες τη ζωή σου να σφαλίσεις
στο χώμα αυτό.
Γύρνα με περιέργεια το κεφάλι
μέτρα καλά, να ’ναι φαρδύς-πλατύς
ο τάφος σου, κι’ ύστερα από την ζάλη
πέσε ν’ αναπαυτείς.
(μετ. Νίκος Σπάνιας)
*
Lord Byron
On This Day I Complete My Thirty-Sixth Year
January 22nd, Missolonghi
1.
'T is time this heart should be unmoved,
Since others it hath ceased to move:
Yet, though I cannot be beloved,
Still let me love!
2.
My days are in the yellow leaf;
The flowers and fruits of Love are gone;
The worm, the canker, and the grief
Are mine alone!
3.
The fire that on my bosom preys
Is lone as some Volcanic isle;
No torch is kindled at its blaze—
A funeral pile.
4.
The hope, the fear, the jealous care,
The exalted portion of the pain
And power of love, I cannot share,
But wear the chain.
5.
But 't is not thus—and 't is not here—
Such thoughts should shake my soul, nor now
Where Glory decks the hero's bier,
Or binds his brow.
6.
The Sword, the Banner, and the Field,
Glory and Greece, around me see!
The Spartan, borne upon his shield,
Was not more free.
7.
Awake! (not Greece—she is awake!)
Awake, my spirit! Think through whom
Thy life-blood tracks its parent lake,
And then strike home!
8.
Tread those reviving passions down,
Unworthy manhood!—unto thee
Indifferent should the smile or frown
Of Beauty be.
9.
If thou regret'st thy youth, why live?
The land of honourable death
Is here:—up to the Field, and give
Away thy breath!
10.
Seek out—less often sought than found—
A soldier's grave, for thee the best;
Then look around, and choose thy ground,
And take thy Rest.

Τρίτη 19 Μαρτίου 2024

Σβήσε, σβήσε μικρό κερί...

Η ζωή δεν είναι
παρά μια περιπλανώμενη σκιά, ένας φτωχός θεατρίνος,
που αγέρωχα περπατά και τρώει τον χρόνο του στην σκηνή.
Και μετά, σιωπή.
Είναι μόνο μια ιστορία που διηγήθηκε ένας ηλίθιος,
όλο κραυγές και παραφορά,
χωρίς κανένα νόημα.  


Shakespeare, “Macbeth”                                        

Tomorrow, and tomorrow, and tomorrow,
Creeps in this petty pace from day to day
To the last syllable of recorded time,
And all our yesterdays have lighted fools
The way to dusty death. Out, out, brief candle!
Life’s but a walking shadow, a poor player
That struts and frets his hour upon the stage
And then is heard no more. It is a tale
Told by an idiot, full of sound and fury,
Signifying nothing.
*
Σαίξπηρ, Μάκβεθ

Το αύριο και αύριο και αύριο,
έρπει μ’ αυτά τα μηδαμινά του βηματάκια
από μέρα σε μέρα, ως τη τελευταία συλλαβή
που έχει καταγράψει ο χρόνος.
Και όλα μας τα ηλίθια χθες,
απλώς φώτιζαν τον σκονισμένο δρόμο του θανάτου।
Σβήσε, σβήσε μικρό κερί. Η ζωή δεν είναι
παρά μια περιπλανόμενη σκιά, ένας φτωχός θεατρίνος,
που αγέρωχα περπατά και τρώει τον χρόνο του στην σκηνή.
Και μετά, σιωπή.
Είναι μόνο μια ιστορία που διηγήθηκε ένας ηλίθιος,
όλο κραυγές και παραφορά,
χωρίς κανένα νόημα.

(απόδοση Ράια Μουζενίδου)

Κυριακή 17 Μαρτίου 2024

Καλή Καθαρή Δευτέρα!

.. Όλα όσα μπορείς να κάνεις,
ή να ονειρευτείς ότι μπορείς να κάνεις,
Ξεκίνησέ τα.
Τα θάρρος έχει ιδιοφυΐα μέσα του,
δύναμη και μαγεία.
Ξεκίνα τώρα...
Γκαίτε

                            Γιάννης Σταύρου, Το πέταγμα του χαρταετού- Καθαρή Δευτέρα

Τετάρτη 6 Μαρτίου 2024

Νηπίοισιν...

«Νηπίοισιν ου λόγος αλλά ξυμφορή γίνεται διδάσκαλος»
Δημόκριτος   
(Για τους ανόητους, δάσκαλος δεν είναι η λογική αλλά η συμφορά.)

τρία γεγονότα...

 "Il n'y a pour l'homme que trois événements :
naître, vivre et mourir.
Il ne se sent pas naître,
il souffre à mourir,
et il oublie de vivre."
Jean de la Bruyère

*
"Ο άνθρωπος έχει τρία γεγονότα στη ζωή του:
γεννιέται, ζει, πεθαίνει.
Δεν το συνειδητοποιεί όταν γεννιέται,
υποφέρει όταν πεθαίνει
και ξεχνάει να ζήσει."
Ζαν ντε Λα Μπρυγιέρ

                     Γιάννης Σταύρου, Κυριακάτικος περίπατος- Θεσσαλονίκη
 

Δευτέρα 26 Φεβρουαρίου 2024

ένα φως αδύναμο κάπου μακριά...

Όλη μου η ζωή
ένα σκοτάδι πηχτό ήταν
κι εγώ
έβαζα πάντα τα δυνατά μου
να φτάσω
ένα φως αδύναμο
κάπου μακριά


Χριστίνα Λιναρδάκη
A beacon in the darkest hours

Τα μεσάνυχτα
με βρήκαν στο κατάστρωμα του πλοίου
πηχτό σκοτάδι γύρω
αδιαπέραστο μαύρο
μόνο κάπου μακριά
ένα φως αδύναμο
Συγκλονίστηκα
απ’ το προφανές
Όλη μου η ζωή
ένα σκοτάδι πηχτό ήταν
κι εγώ
έβαζα πάντα τα δυνατά μου
να φτάσω
ένα φως αδύναμο
κάπου μακριά

(Χριστίνα Λιναρδάκη, "ΣΚΠ", Εκδ. ΕΝΑΝΤΙΑ)

Κυριακή 18 Φεβρουαρίου 2024

να απομονώνεσαι μέσα στο πλήθος...

 La sagesse consiste a savoir peupler sa solitude et a s’isoler parmi la foule.
Charles Baudelaire.
*
Η σοφία συνίσταται στο να ξέρεις να κατοικείς τη μοναξιά σου και να απομονώνεσαι μέσα στο πλήθος.
Σαρλ Μπωντλαίρ

Τετάρτη 31 Ιανουαρίου 2024

στη στέγη της κολάσεως...

Σ’ αυτόν τον κόσμο
περπατάμε πάνω στη στέγη της κολάσεως
χαζεύοντας τα λουλούδια
Kobayashi Issa

(1763-1827)

                Γιάννης Σταύρου, Αμυγδαλιές στην Αττική

Δευτέρα 15 Ιανουαρίου 2024

πτώση στη βαρβαρότητα...

"Ο θάνατος της ανθρώπινης ενσυναίσθησης είναι ένα από τα πρώτα και πιο αποκαλυπτικά σημάδια ενός πολιτισμού στα πρόθυρα της πτώσης στη βαρβαρότητα."
*
"The death of human empathy is one of the earliest and most telling signs of a culture about to fall into barbarism."
Hannah Arendt.

        Γιάννης Σταύρου, Δειλινό